بنام نامی آزادی


اعضای محترم پارلمان اروپا

ساختار دمکراتیک هر کشوری متشکل از مجلس و نمایندگانی است که توسط ملت و در محیطی آزاد انتخاب شده باشند. دولتهائی منتخب اینچنین قادرند قوانینی مشروع و مطابق با قواعد بین المللی وضع کرده و تصمیمات سیاسی بگیرند.
متأسفانه برخی از این دول تنها تظاهر به دمکرات بودن دارند و در عمل دولتهایی توتالیتر و دیکتاتور منش میباشند. اینان نمایندگان واقعی ملت هایشان نبوده و با سوء استفاده از قوای مقننه پیشبرد مقاصد خویش را دنبال میکنند. این وضعیت در کشورهای در حال توسعه و بخصوص خاورمیانه مشهود میباشد.

در طی تاریخ ایرانیان از چنین اوضاعی رنج برده اند. بعنوان مثال انتخابات فوریه ۲۰۰۴ نشان میدهد که مقامات حکومتی تنها توهم یک دمکراسی را خلق کرده اند. به جای انتخابات آزاد، شورای نگهبان، که خود مؤثر از گروههای سخت گیر مذهبی حاکم میباشد، پروسه نمایندگان منتخب از قبل را اجرا کرد. این یک پروسه کاملا" غیر دمکراتیک برای بقای موجودیت حکومتی مذهبی و مردود شده توسط اکثریت مردم ایران است.

مردم ایران دیر زمانی است زیر فشار اختناق رژیم حاکم بوده و حال در نهایت نا امیدی به دنبال حمایت جهانی هستند. آنان هیچ وسیله نقلیه و مکانیزمی برای ایجاد تغییر در داخل ایران ندارند. خسته از این جستجوی بی ثمر، مردم ایران تحت سلطه سیستمی هستند که تقریبا" تمامی آزادی های فردی و اجتماعی آنان را ربوده است.

علی رغم ماهیت دیکتاتوری سردمداران مذهبی در ایران، به نظر می آید که دول دیگر دنیا با مستحکم تر کردن روابط اقتصادی خود با این حکومت، آنرا به عنوان یک مجمع سیاسی معتبر شناخته اند.

ما از شما نمایندگان پارلمان اروپا درخواست میکنیم تا از روح آزادی و دمکراسی در ایران حمایت کرده و در مقابل حکومت غیر دمکراتیک جمهوری اسلامی موضعی شفاف اتخاذ کنید. آنان لیاقت حقانیت و شناختی جهانی را ندارند. کمک کنید تا فریاد شصت میلیون ایرانی برای دمکراسی، آزادی فردی و پایانی بر بیداد مذهبی شنیده بشود.

امضا پتیشن

به لسان الغیب حافظ
مهدی اخوان ثالث ( م. امید)

سیه کاران در میخانه ها بستند حافظ جان
خم و مینا و جام باده بشکستند حافظ جان

به مستان می انگور حدها می زنند آنان
که از کبر و غرور و مکر سرمستند، حافظ جان

خدا گویند و می گیرند جان و مال مردم را
خدا داند که بس نا مردم و پستند حافظ جان

خدا کی نان جان با شرط ایمان می دهد کس را
چرا الهیان این را ندانستند حافظ جان

خدا ما را از این الله اهریمن رها سازد
یقین اهریمن و الله همدستند حافظ جان

همان اهریمن است الله و دراین شک ندارم من
گواهم ایزدی ایرانیان هستند حافظ جان

ببین شبها چه تاریک است زیر پرچم الله
ببین مردم چه بدبخت و تهیدستند حافظ جان

سلامی کن به خیام آن ابرمرد از من مسکین
بگو پستان در میخانه ها بستند حافظ جان

دنیا آن گونه که بیمار مرگ اندیشی چون خواجه عبدالله انصاری می بیند :

دنیا سرای ترک است و آدمی برای مرگ. چاهی است تاریک و راهی است باریک. ای وای بر کسی که بار مظالم در پشت و چراغ ایمان را کشت. ای عزیزا، جهد کن تا مرد شوی و صاحب تجربه و درد شوی تا به همت درویشان و دولت ایشان رخسار تو زرد و مهر دنیا در دل تو سرد شود؛ که دنیا جای بازی کودکانست وعادت شیوه ایشانست؛ که پیوسته خود را بیارایند و مردمان را بیازمایند.