یوم الکفتار
آيت الله خمينی در ۳۰ آذر ۱۳۶۳ به مناسبت ميلاد مسعود و بابرکت رحمه للعالمين رسول اکرم حضرت محمد مصطفی فرمودند:
« یوم الله روزی است که امیرالمومنین(ع) شمشیرش را کشید و خوارج را از اول تا به آخر درو کرد و تمام شان را کشت. ایام الله روزهایی است که خدای تبارک و تعالی یک زلزله ای را وارد می کند، یک سیل را وارد می کند، یک توفانی را وارد می کند، به این مردم شلاق می زند که آدم بشوند. امیرالمومنین اگر قرار بود مسامحه بکند شمشیر نمی کشید تا هفتصد نفر را بکشد. در حبس ما هم بیش تر این اشخاص که هستند مفسدند. اگر ما آن ها را نکشیم هر کدام شان که بیرون می روند آدم می کشند. آدم نمی شوند این ها. شما آقایان علما چرا فقط سراغ احکام نماز و روزه می روید. چرا هی آیات رحمت را در قرآن می خوانید و آیات قتال را نمی خوانید. قرآن می گوید بکشید، بزنید، حبس کنید. چرا شما فقط همان طرفش را گرفته اید که صحبت از رحمت می کند. رحمت مخالفت با خداست. محراب یعنی مکان حرب. یعنی میدان جنگ. از محراب ها باید جنگ پیدا شود. چنان که بیش تر جنگ های اسلام از محراب ها پیدا می شد. پیغمبر شمشیر دارد تا آدم بکشد. ائمه ما همگی جندی و نظامی بودند. همگی جنگی بودند، شمشیر می کشیدند، آدم می کشتند... ما خلیفه می خواهیم که دست ببرد، حد بزند، رجم کند. همان طور که رسول (ص) دست می برید، حد می زد، رجم می کرد و همان طور که یهود بنی قریظه را چون جماعتی ناراضی بودند قتل عام کرد. اگر رسول الله فرمان داد که فلان محله را بگیرید، فلان خانه را آتش بزنید، فلان طایفه را از بین ببرید، حکم به عدل فرموده است... زندگی بشر را باید به قصاص تامین کرد، زیرا حیات توده زیر این قتل قصاص خوابیده است. با چند سال زندان کار درست نمی شود. این عواطف کودکانه را کنار بگذارید...»
